Wat geven moederhonden hun pups mee?

24 februari 2018

In welke mate heeft de manier waarop de moederhond haar pups verzorgt een bepaalde invloed op hoe het gedrag van haar pups zich ontwikkelt? Deze vraag wordt tegenwoordig steeds meer gesteld. De ontwikkeling van de pups wordt beïnvloedt door een combinatie van het moederlijk gedrag en de omgeving waar de pups in opgroeien. Men kan stellen dat de omgeving waarin de pups geboren worden en opgroeien van belang is voor het bekomen van een stabiele en sociale pup. Daarnaast is het aangetoond dat de moederlijke zorg de ontwikkeling beïnvloedt van de hersenen, maar ook van het sociale gedrag, de sociale vaardigheden en de emotionele systemen. Deze beïnvloeding geldt voor menige zoogdieren, waaronder de mens, maar dus ook de hond. Een toename van de moederlijke zorg ging gepaard met een toegenomen sociale belangstelling van de pups naar vreemden. Het lijkt erop dat dat hoe meer moederlijke zorg een in huis opgevoede pup ontvangt tijdens zijn vroege leven, des te meer angst hij vertoont tijdens een isolatie en des te meer hij gericht is op de hereniging met de moeder of het verkrijgen van sociale steun van een andere persoon. Dit kan men toeschrijven aan de kwaliteit van de hechtingsband tussen de moeder en de pup. De pups blijven dicht bij de vreemde en proberen zijn aandacht te trekken om troost en ondersteuning te krijgen in afwezigheid van zijn moeder. Je zou je kunnen afvragen of het niet gemakkelijker is wanneer de pup geen last heeft van angst tijdens een isolatie. De neiging om veiligheid te zoeken bij vreemden is mogelijk van groot belang voor honden, die een hechte band moeten ontwikkelen met de mens wanneer ze bij hun moeder weggehaald worden en in een nieuwe thuis worden geplaatst. Een positieve houding tegenover vreemden kan in feite de scheiding van de moeder en de opbouw van een band met de nieuwe eigenaars gemakkelijker maken. Grootgebracht worden in een huiselijke omgeving is dus van belang voor de toekomstige band tussen de baas-hond. Deze basis wordt gelegd in de eerste drie weken van het leven.