Verlatingsangst

Verlatingsangst of separatie gerelateerde gedragingen is gedrag dat door honden wordt getoond wanneer ze door hun eigenaars thuis worden achtergelaten. Dit gedrag kan zich uiten in blaffen of huilen, dingen kapot maken en ook het doen van hun behoeftes in huis. Dit is natuurlijk vervelend voor de eigenaar maar ook voor buren en andere mensen die in de buurt wonen. 

Verlatingsangst komt veel vaker voor dan we denken. Uit een Brits onderzoek blijkt dat ongeveer 13-18% van de eigenaren aangaf dat hun hond problemen had met alleen thuis blijven. Wanneer men verder keek naar het gedrag dat de honden vertoonden als ze alleen achtergelaten werden toonde 34% tekenen van verlatingsangst. Bij 47% of bijna de helft van alle honden zag men minder prominent gedrag, maar wel duidelijk onrustig gedrag.

Verlatingsangst wordt meestal pas gezien wanneer het een probleem wordt. Toch zijn er meer tekenen die op een dergelijke angst wijzen. Als eigenaar zien we deze tekenen meestal niet omdat we nu eenmaal van huis weg zijn wanneer de hond deze signalen vertoont. Dit kan zich uiten in opvallend actief gedrag, actiever dan normaal eenmaal de eigenaar het huis verlaat, maar ook honden die wel de hele tijd rustig liggen vertonen soms opvallend gedrag. Deze symptomen van angst treden heel snel op, uiterlijk binnen de dertig minuten, maar het merendeel wordt binnen enkele minuten al vreselijk ongerust.

Een goede aanwijzing om te weten of je hond last heeft van verlatingsangst kun je waarnemen in de periode vlak voor je vertrek. We hebben bepaalde gewoonten voor we vertrekken, zodra honden dit herkennen, beginnen de eerste tekenen van verlatingsangst. Hier kan je dus op letten. Ook bij het thuiskomen kan je signalen herkennen. Een overenthousiaste hond zegt niks, je hond is gewoon blij je te zien.

Hoe ontwikkelt het zich?

Honden zijn sociale wezens, en blijven het liefst niet alleen. Vandaar dat alleen blijven iets is dat men echt moet aanleren. Dat begint al van pup af aan, want pups vinden alleen blijven verschrikkelijk. Wanneer de pup dit niet goed leert is de kans op verlatingsangst behoorlijk groot, maar honden kunnen tijdens het alleen blijven ook enge dingen hebben meegemaakt waardoor ze angstig worden. Ook de gemoedsgesteldheid van honden bleek van belang in het ontwikkelen van verlatingsangst. Pessimistische honden blijken vaker last te hebben van verlatingsangst dan optimistische honden. Ook leeftijd speelt een rol. Rond tweejarige leeftijd is er een piek waar te nemen in het ontstaan van het probleem, hoewel het op elke leeftijd kan ontstaan.

Wie wil weten of zijn hond last heeft van verlatingsangst, kan het gedrag van zijn hond tijdens het alleen blijven volgen met een video- of bewakingscamera.

Wat kan je doen bij verlatingsangst?

Vraag advies aan een goede gedragstherapeut, maar er zijn ook zaken die je zelf al kan doen. Herhaal onderstaande stappen en beloon je hond als hij ontspannen is. Zodra je merkt dat je hond zich comfortabel voelt kan je naar de volgende stap overgaan. De snelheid van het overschakelen naar de volgende stap hangt van je hond af.

1. Plaats je hond in zijn mand of op zijn vaste plek en blijf daar samen zitten tot hij tot rust komt. Beloon je hond eenmaal hij tot rust is gekomen.
2. Vraag je hond om in zijn mand te blijven terwijl je even kort wegloopt, beloon wanneer hij rustig blijft. Ga eerst kort weg, dan steeds langer en verder. Zodra je hond angstig reageert keer je terug en begin je opnieuw.
3. Verlaat je huis en kom snel terug, naarmate je hond het beter doet kun je wat langer weggaan. Belangrijk is variatie te brengen in de tijd dat je weg gaat.

Wordt in elk geval bij het thuiskomen niet boos als er iets kapot of vies is, dat verergert het probleem alleen maar.